Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Ten specyficzny guz nerek powstaje z komórek wyścielających aparat przykłębuszkowy (komórki plamki gęstej i mezangium). Podstawowym zadaniem aparatu jest reagowanie na nawet najmniejsze zmiany w ciśnieniu oraz wydzielanie reniny, enzymu mającego bezpośredni wpływ na wartość ciśnienia tętniczego.
Najbardziej charakterystycznym objawem (u niektórych pacjentów nie pojawiają się wcale) reninomy jest nadciśnienie znacznie przekraczające normy przypisane do określonego wieku oraz płci. Bardzo często wzrost ciśnienia wywołuje bóle głowy czy zaburzenia widzenia. Postęp choroby może doprowadzić do przerostu lewej komory serca oraz miażdżycy w tętnicach szyjnych, nerkowych bądź kończyn dolnych. Reninoma znacznie zwiększa ryzyko zawału serca, udaru lub niewydolności nerek.
Typowe dla choroby wtórne nadciśnienie tętnicze jest wyjątkowo trudne w leczeniu czy regulowaniu. Ogromna część pacjentów nie reaguje lub reaguje bardzo słabo na leczenie. Wraz z wahaniami ciśnienia przyspiesza się akcja serca a twarz staje się wyraźnie zaczerwieniona.
Pomiar ciśnienia, choć konieczny, nie jest w tym przypadku wiążący a jego skok nie musi mieć związku z chorobą nerek. Niezbędne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu oraz zlecenie badań obrazowych mogących potwierdzić bądź wykluczyć zmiany narządowe. Najczęściej rozstrzygającym testem jest USG .
Podstawą leczenia reninomy jest redukcja nadciśnienia. Równocześnie z wprowadzeniem odpowiedniej farmakoterapii zaleca się wprowadzenie diety oraz zmianę stylu życia (duża część osób z wtórnym nadciśnieniem tętniczym to palacze). Sposób postępowania z guzem tj. wycięcie lub zastosowanie innej formy leczenia zależy od lekarza prowadzącego.