Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Ponieważ choroba dotyka dzieci w okresie dojrzewania i największego wzrostu przypuszcza się, że ma związek z typowymi dla tego czasu, zmianami hormonalnymi. Zaburzenia sprawiają, że chrząstka nasadowa kości udowej przestaje prawidłowo wzrastać. W efekcie, u osób z młodzieńczym złuszczeniem głowy kości udowej połączenie między głową kości a jej szyjką zostaje przerwane. Brak tego zespolenia sprawia, że kość traci stabilność i zaczyna się poruszać. Zmiany zazwyczaj widoczne są z obydwu stron (zmiana w drugiej kości może pojawić się z kilkumiesięcznym opóźnieniem).
Przebieg oraz natężenie objawów zależy przede wszystkim od typu schorzenia. Przy postaci przewlekłej (diagnozowana jest niemal w 90 proc. przypadków) rozwój choroby jest stopniowy. Przed rozpoczęciem procesu chorobowego pacjenci uskarżają się na niewielki ból w biodrze lub kolanie. Wraz z pojawieniem się niewielkiego przemieszczenia zaczynają delikatnie utykać, kończyna staje się znacznie krótsza, a brak stabilności w stawie sprawia, że można ją układać i wyginać w dowolny sposób. U pacjentów z postacią ostrą ześlizgnięcie się kości jest bardzo gwałtowne. Pojawiający się niespodziewanie bardzo silny ból, skrócenie kończyny prowadzi do szybko postępujących zmian martwiczych, które, na podstawie badań obrazowych mogą sugerować złamanie głowy kości udowej. Dzieje się tak ponieważ błona maziowa i znajdujące się w niej naczynia krwionośne bardzo szybko obumierają i sprzyjają tworzeniu się martwicy.
Młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej potwierdza się na podstawie wywiadu z pacjentem oraz RTG kończyny. W obrazie tego ostatniego obserwuje się tzw. objaw Kleina-Trethowana (objaw stycznej). Linia poprowadzona wzdłuż górnego brzegu szyjki nie łączy się.
Niezależnie od typu schorzenia konieczny jest zabieg operacyjny. Najczęściej wykonuje się tzw. osteotomię. Polega ona na przecięciu kości, poprawienia jej kształtu i w tym przypadku ponownego zespolenia. U części pacjentów mimo operacji rozwija się martwica kości udowej i martwica chrząstki stawowej. Ich leczenie to kilkuletni proces, którego celem jest niedopuszczenie do całkowitego zwyrodnienia stawu biodrowego.
Kostniakochrzęstniakowatość (Osteochondromatosis)
Dysplazja obojczykowo - czaszkowa
Pasażowalne encefalopatie gąbczaste