Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Zmiany chorobowe wokół małych naczyń krwionośnych spowodowane są odkładaniem się tzw. kompleksów immunologicznych IgA , czyli połączenia antygenu z przypisanym mu przeciwciałem. Ich zaleganie sprzyja tworzeniu się stanów zapalnych, co skutkuje nieprawidłowym przepływem krwi w naczyniach i ich częściowej martwicy. Proces ten najczęściej aktywowany jest przez patogeny odpowiedzialne m.in. za przeziębienie, drobne infekcje górnych dróg oddechowych, różyczkę, WZW B czy ospę wietrzną. Nie bez znaczenia jest także zapalenie żołądka oraz zakażenia bakteryjne. Rozwój choroby mogą także spowodować szczepienia ochronne bądź ugryzienie owada.
Objawy
Towarzyszące chorobie objawy mogą się od siebie różnić w zależności od zajętego obszaru. Jednak u wszystkich chorych pojawiają się zmiany skórne. Mają one zazwyczaj charakter krwawej wysypki i koncentrują się głównie na kończynach dolnych, pośladkach i stopach. Choć niebolesna może wywoływać uporczywe swędzenie. Dodatkowo chorym dokuczają bóle brzucha wywołane stanem zapalnym krezki, czyli blaszki otrzewnej. Zwiera ona naczynia krwionośne, utrzymuje na właściwych pozycjach i ochrania narządy jamy brzusznej. Zmiana ta może skutkować obecnością niewielkiej ilości krwi w kale. Typowe dla schorzenia są także dolegliwości stawów tj. ból, obrzęk skupione zazwyczaj w obrębie stawu kolanowego, skokowego lub łokciowego. Grupa tych objawów nazywana jest w medycynie tzw. wielką trójką.
U niektórych pacjentów Choroba Schönleina-Henocha powoduje zaburzenia w funkcjonowaniu nerek, płuc czy ośrodkowego układu nerwowego.
Diagnoza
Rozpoznanie opiera się przede wszystkim na wywiadzie z pacjentem i analizie objawów. Mimo że towarzyszące chorobie objawy są dość charakterystyczne i jej potwierdzenie nie jest trudne, to dla pewności przeprowadza się szereg badań laboratoryjnych. W morfologii obserwuje się podwyższony poziom leukocytów, zaś w moczu - niewielką ilość białka oraz erytrocytów .
Leczenie
Ponieważ przyczyna rozwoju choroby nie jest znana możliwe jest jedynie leczenie objawowe polegające na łagodzeniu i stopniowym wyeliminowaniu dolegliwości. W pierwszej kolejności podaje się leki hemostatyczne, czyli wzmacniające i uszczelniające naczynia krwionośne. Zmiany w stawach zwalczane są środkami przeciwzapalnymi, zaleca się także rezygnację z aktywności fizycznej. Jeśli u pacjenta nadal utrzymuje się infekcja terapię wzbogaca się o antybiotyki. Przy wyjątkowo ciężkich postaciach sięga się po sterydy, heparynę lub kwas epsiaminokapronowy. Walka z chorobą może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy.
U większości pacjentów takie postępowanie przynosi oczekiwane rezultaty. Jednak choroba może powracać dlatego pacjent powinien pozostać pod opieką lekarza. Szczególną uwagę należy poświęcić nerkom ponieważ w niektórych przypadkach zmiany w ich obrębie prowadzą do niewydolności. Przy zajęciu krezki może wystąpić tzw. wgłobienie, czyli stan w którym fragment jelita cienkiego "wciska" się w inny narząd, konieczna jest interwencja chirurga.
Czytaj także:
Choroba Behçeta (choroba Behceta)
Choroba Duhringa (Choroba Dühringa)
Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic (Zapalenie tętnicy skroniowej)
