Przyczyn ucisku na rdzeń lub otaczające go naczynia nerwowe może być wiele. Mielopatia bardzo często towarzyszy lub jest konsekwencją nieleczonych innych chorób kręgosłupa . Schorzenie pojawia się u cierpiących na zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego lub reumatoidalne zapalenie stawów. Mielopatia bywa też powikłaniem po urazie szyi, jest ona szczególnie niebezpieczna u osób starszych, chorych na osteoporozę lub nadużywających glikokortykosteroidów. Schorzenie bardzo rzadko pojawia się na skutek choroby nowotworowej. Mielopatia jest schorzeniem postępującym i nieuleczalnym.
Mielopatia (mielopatia szyjna) objawy
Mielopata może zaatakować niemal każdy fragment odcinaka szyjnego, jednak najczęściej zmiany chorobowe obejmują jego dolną część. Pierwszymi objawami mielopatii są niedowład oraz osłabienie napięcia mięśniowego w obrębie szyjnego odcinka kręgosłupa. Ogromna część pacjentów skarży się na:
- bóle szyi oraz głowy
- zawroty głowy , omdlenia
- u niektórych pacjentów pojawiają się problemy z nietrzymaniem moczu oraz stolca.
Choroba zazwyczaj postępuje bardzo powoli, a pierwsze niepokojące objawy jak drętwienie rąk , osłabienie mięśni czy kłopoty z utrzymaniem przedmiotów w dłoni bywają bagatelizowane.
Mielopatia (mielopatia szyjna) diagnoza
W celu potwierdzenia mielopatii wykonuje się głównie badania obrazowe tj. tomografię komputerową oraz rezonans magnetyczny kręgosłupa szyjnego. Na ich podstawie można ocenić skale oraz rodzaj zmian chorobowych umiejscowionych w okolicy rdzenia kręgowego.
Mielopatia (mielopatia szyjna) leczenie
Mielopatia wymaga leczenia operacyjnego. Chirurg usuwa zniszczony chorobą fragment kręgosłupa i zastępuje go implantem, który pozwala przywrócić w pewnym stopniu dotychczasową sprawność. Każdy z pacjentów wymaga zabiegów rehabilitacyjnych.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
