Insulinooporność, czyli o krok od cukrzycy

Insulinooporność charakteryzuje się zmniejszeniem wrażliwości tkanek, szczególnie mięśni i tkanki tłuszczowej, na działanie insuliny.

Zaktualizowany (30.01.2017), obszerniejszy tekst na temat insulinooporności znajdziesz tutaj . Insulina niezbędna jest do transportowania glukozy - źródła energii do tkanek, toteż na skutek insulinooporności organizm produkuje większe ilości insuliny prowadząc do zaburzenia równowagi pomiędzy ilością insuliny i glukozy.

Nie jest znana przyczyna występowania oporności organizmu na insulinę. Wskazuje się często na czynniki genetyczne, niezdrowy styl życia (brak ruchu, nieprawidłowa dieta). W związku z tym najbardziej narażone na wystąpienie insulinooporności są ludzie otyli, prowadzący siedzący tryb życia.

Hipreinsulinemia i insulinooporność mogą prowadzić do nieprawidłowości metabolizmu tłuszczów w organizmie i zmniejszenie ilości tzw. dobrego cholesterolu, zakrzepicy, zmian zapalnych i zatrzymania sodu w organizmie, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego.

Insulinooporność nie jest chorobą, ale ma związek z zachorowaniami na choroby sercowo-naczyniowe, nadciśnienie oraz cukrzycę typu 2. Niemniej jednak nie zawsze przy wymienionych chorobach występuje insulinooporność, i nie zawsze chory z insulino opornością zachoruje na powyższe choroby.

Diagnostyka

Insulinooporność stwierdza się po przeprowadzeniu badań laboratoryjnych: glukoza oznaczana na czczo lub tzw. test tolerancji glukozy polegający na oznaczeniu glukozy przed i po obciążeniu glukozą. Innym badaniem jest określenie profilu lipidowego - poziomu HDL, LDL, triglicerydów i cholesterolu całościowo.

Dodatkowo przeprowadza się badania poziomu insuliny. Insulinooporność zazwyczaj ten poziom podwyższa. Lekarz może także zlecić badanie hs-CRP pozwalające wskazać na stan zapalny oraz badanie LDL.

Leczenie

Podstawą leczenia insulinoodporności jest zmiana stylu życia. Konieczne jest obniżenie wagi, regularny, ale umiarkowany wysiłek fizyczny, zwiększenie ilości błonnika w diecie.

Insulinooporność może wymagać określenia indywidualnego planu leczenia z lekarzem, a także dietetykiem. Konieczna jest konsekwencja w jego realizacji oraz kontrola wyników.

Jeśli pacjent z insulinoopornością cierpi na inne choroby z nią związane lekarz może określić ich leczenie.