Żurawina - charakterystyka
Sok z żurawiny cieszy się coraz większą popularnością, nie tylko wśród osób dbających o dietę. Żurawina jest to roślina w typie borówki, dawniej przypisywana rodzinie wrzosowatych. Jeszcze do niedawna była klasyfikowana w czterech gatunkach, obecnie wyodrębniono tylko 2: żurawinę wielkoowocową i żurawinę błotną. Pierwszy rodzaj występuje jako gatunek północnoamerykański, natomiast drugi to roślina rozpowszechniona na półkuli północnej. W Polsce znane są obydwa te gatunki, a ich uprawa dostarcza owoce pozyskiwane na sok z żurawiny, przetwory oraz susz.
Bardziej pożądany jest gatunek żurawiny wielkoowocowej, który posiada dorodne owoce, dochodzące do 20 mm średnicy. Żurawina błotna ma zdecydowanie mniejsze jagody, których rozmiar dochodzi zaledwie do 8 mm.
Sok z żurawiny - właściwości
Owoce żurawiny wykorzystywane są na wiele sposobów. Bardzo często są suszone i dodawane do wypieków, sosów oraz kompotów. Ze świeżych można robić galaretki i sok z żurawiny. Sok żurawinowy ma piękny kolor o lekko różowym odcieniu. Jest słodko-kwaskowaty i bardzo smaczny. Można go kupić przez cały rok, ale warto zwrócić uwagę, jak został zrobiony. Lepsze właściwości ma sok żurawinowy wyciśnięty ze świeżych owoców, a nie zrobiony z koncentratu.
W składzie soku z żurawiny znalazły się m.in.:
- karotenoidy,
- żelazo,
- potas,
- miedź,
- fosfor,
- wapń,
- resweratrol,
- polifenole,
- taniny,
- antocyjany,
- miedź,
- magnez,
- jod,
- witaminy C, B1, B2, B6, E,
- triterpenoidy – związki chemiczne posiadające cenne właściwości grzybobójcze, przeciwwirusowe i owadobójcze.
Sok z żurawiny - zastosowanie
Sok z żurawiny wykorzystywany jest do celów nie tylko czysto spożywczych, ale również leczniczych. Szeroko znane jest jego działanie przy zwalczaniu infekcji układu moczowego. Regularne picie soku żurawinowego poprawia pracę serca i układu krążenia, obniża ciśnienie oraz zapobiega tworzeniu się zakrzepów. Ułatwia zachowanie odpowiedniego poziomu cholesterolu, zapobiega miażdżycy i chorobom serca.
Coraz częściej przytaczana jest teza, że żurawina działa bakteriobójczo i wirusobójczo. Pomaga zwalczyć wirusy wywołujące zatrucie pokarmowe, próchnicę czy choroby dziąseł. Wykazane jest także jej działanie antynowotworowe.
Sok z żurawiny na pęcherz. Czy kobiety w ciąży mogą go pić?
Infekcje układu moczowego mogą dotknąć każdego. To dolegliwość bakteryjna, której mechanizmu powstawania nie można w pewnych sytuacjach zapobiec. Osobom cierpiącym na nawracające zapalenia dróg moczowych zaleca się picie świeżo wyciśniętego soku z żurawin (nawet kilka razy dziennie). Sok z żurawiny na pęcherz ma działanie bakteriobójcze oraz zdolność zakwaszania środowiska. Ułatwia pozbycie się bakterii i zlikwidowanie stanu zapalnego.
Polecany jest sok z żurawiny w ciąży, ponieważ u kobiet spodziewających się dziecka często dochodzi do infekcji bakteryjnych układu moczowego. Sok z żurawiny warto również pić profilaktycznie przed planowanymi operacjami w obrębie układu moczowo-płciowego. To zminimalizuje ryzyko ewentualnych zakażeń pooperacyjnych.
Sok z żurawiny dla dzieci
Pyszny i zdrowy sok z żurawiny dla dzieci jest doskonały w profilaktyce przeziębień oraz w leczeniu rozwiniętej już infekcji. Obecność witaminy C pomaga zwalczyć przeziębienie, a także wzmocnić naturalny układ odpornościowy organizmu. Żurawinę suszoną można przemycać do ich jadłospisu za pomocą np. ciast z jej dodatkiem. Stanowi ona świetny zamiennik dla owoców kandyzowanych w cukrze. Lekko kwaskowate, ciemnoczerwone jagody będą dużo bardziej wartościowe i odżywcze.
Sok z żurawiny – dawkowanie
Do niedawna jeszcze dietetycy zalecali spożywać przy każdej okazji owoce i soki w dowolnych ilościach. Jednak nie z każdym produktem tak jest. Niektóre owoce mają nadmiar cukru lub są przesycone innym składnikiem, niekoniecznie potrzebnym organizmowi w dużych dawkach. Bezpieczniej jest spożywać te produkty z umiarem.
Dawkowanie soku z żurawiny to pół szklanki dziennie dla osoby dorosłej. Ile pić dziennie soku z żurawiny przy infekcji bakteryjnej? Dawkę można zwiększyć do pełnej szklanki.
Zobacz też: Dieta bez węglowodanów. Cudowny sposób na utratę wagi czy ryzykowny zwyczaj?
