Pieczarka zaroślowa (bulwiasta) - wygląd
Pieczarka zaroślowa jest grzybem dość dużym, jej kapelusz osiąga średnicę od około 6 aż do 14 centymetrów. U młodych grzybów kapelusz jest półkulisty, później staje się otwarty i przypomina swoim kształtem rozpostarty parasol. Na szczycie kapelusza występuje tępy, niewielki garbek. Kapelusz jest mięsisty, z wierzchu delikatnie włókienkowaty, pokryty gładką, jedwabistą skórką, która przyjmuje barwę od białej przez białokremową, siarkowożółtą aż do ochrowożółtej. Czasami kapelusz młodych grzybów jest pokryty drobnymi łuskami, które odpadają wraz ze wzrostem grzyba. Od spodu kapelusz jest pokryty blaszkami, które u młodych grzybów są jasne, niemalże białe, a później stają się szarawo-czerwone, ciemnobrązowe, a u starych owocników nawet brązowoczarne. Blaszki są ustawione bardzo ściśle, w środkowej części nie przylegają do trzonu grzyba.
Miąższ pieczarki zaroślowej jest biały i cienki, w okolicach trzonu tworzy się jama. Po zgnieceniu lub naciśnięciu miąższ żółknie, ma delikatny anyżkowy zapach. Charakterystyczny zapach jest spowodowany występowaniem w nim niewielkich ilości benzaldehydu oraz alkoholu benzylowego. Trzon pieczarki bulwiastej ma grubość około 1 – 3 centymetrów i wysokość od 5 do 10 centymetrów. Jest on walcowaty, smukły, delikatnie zwęża się w górnej części grzyba przy kapeluszu. W górnej części na trzonie występuje cienki, zwisający pierścień, który z jednej strony jest pokryty bardzo drobnymi łuskami. Trzon jest zwykle odrobinę zgięty, a w dolnej części rozszerzony.
Pieczarka zaroślowa jest podobna do pieczarki karbolowej oraz pieczarki białawej. Pieczarkę karbolową można odróżnić po charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu i tym, że jej miąższ i trzon silnie żółknie po naruszeniu. Grzyb ten jest trujący, u większości ludzi powoduje zatrucie pokarmowe, mdłości, wymioty oraz zaburzenia trawienia. Pieczarka biaława wyróżnia się z kolei kolorem blaszek, które w przeciwieństwie do blaszek pieczarki bulwiastej nigdy nie są różowawe.
Młode pieczarki zaroślowe, których owocniki są zamknięte i przyjmują stożkowaty kształt można pomylić z muchomorem jadowitym. Skórka na kapeluszu muchomora nie zmienia koloru na żółty po naciśnięciu, a u podstawy jego trzonu znajduje się pochwa. Muchomor jadowity jest grzybem śmiertelnie trującym. Spożycie tego grzyba zwykle skutkuje nieodwracalnym uszkodzeniem wątroby, w związku z czym, jeżeli nie ma się pewności co do tego, czy dany grzyb to młoda pieczarka czy muchomor, nie należy go zbierać.
Pieczarka zaroślowa (bulwiasta) - występowanie
Pieczarka zaroślowa występuje głównie w Europie i Ameryce Południowej, gdzie można ją spotkać dość często. Można ją znaleźć przede wszystkim w lasach iglastych świerkowych oraz sosnowych i lasach mieszanych, ale występuje również na iglastej ściółce na obrzeżach lasów porośniętych trawami, na leśnych polanach, w słonecznych zaroślach oraz pod bukami. Najczęściej rośnie na glebach zasadowych i żyznych. Owocniki występują w okresie od początku sierpnia do końca października, ale pierwsze grzyby można znaleźć w lasach już w lipcu. Zwykle grzyby rosną pojedynczo, rzadko można spotkać ich skupiska, które liczą zwykle kilka sztuk.
Pieczarka zaroślowa (bulwiasta) - wykorzystanie
Pieczarka zaroślowa jest grzybem jadalnym. Większość osób określa go jako grzyb smaczny, a anyżkowy aromat, który nie wszystkim odpowiada, znika podczas gotowania grzyba. Smak jest dość łagodny, a grzyb nadaje się do smażenia, duszenia, gotowania oraz zapiekania. Dobrze sprawdza się jako składnik sosów, zup, makaronów, dań mięsnych, a także sałatek. Niestety, pieczarka zaroślowa, tak jak większość grzybów składa się głównie z wody i zawiera mało wartości odżywczych. W jej składzie można jednak znaleźć małe ilości błonnika, białka, węglowodanów, żelaza, miedzi, fosforu, selenu, witaminy D oraz witamin z grupy B.
Pieczarka zaroślowa (bulwiasta) - klasyfiakcja
Po raz pierwszy ta grupa grzybów została zdiagnozowana w 1832 roku przez Carla Vittadiniego, który nadał grzybowi nazwę Agaricus campestris. Polska nazwa została nadana w 2003 roku przez Władysława Wojewodę. W polskojęzycznej literaturze mykologicznej zamiennie używane są nazwy pieczarka zaroślowa oraz pieczarka bulwiasta.
Uwaga! Te grzyby wyglądają na jadalne, ale mogą zaszkodzić
