Co to jest dieta wolumetryczna?
Dieta wolumetryczna, nazywana inaczej dietą objętościową, jest to dieta polegająca na spożywaniu produktów o niskiej wartości kalorycznej oraz dużej zawartości wody, a unikaniu produktów tłustych, zawierających cukier i wysoką liczbę kalorii. Dzięki tym zasadom, osoba, która stosuje tę dietę, zjada posiłki o dużej objętości, odczuwa uczucie sytości, a nie pokrywa przy tym dziennego zapotrzebowania kalorycznego, co skutkuje utratą wagi.
Autorką diety wolumetrycznej jest amerykańska doktor nauk dietetycznych, Barbara Rolls. Twórczyni diety po 20 latach swoich badań na temat sposobu żywienia opracowała zasady, które w różnych publikacjach rozumiane są jako zasady diety odchudzającej. Sama Rolls, twierdzi, że jest sposób żywienia, który należy stosować przez całe życie.
Gęstość energetyczna - produkty zakazane i dozwolone w diecie wolumetrycznej
Założeniem diety wolumetrycznej jest istnienie czterech grup produktów różniących się między sobą tzw. gęstością energetyczną. Gęstość energetyczna jest to zawartość kalorii w określonej objętości produktu. Zwykle im mniejsza gęstość energetyczna, czyli im mniejsza kaloryczność danego artykułu spożywczego, tym większa jest w nim zawartość wody. Twórczyni diety, Barbara Rolls wyodrębniła 4 grupy produktów i wskazała częstotliwość ich jedzenia:
- Produkty o bardzo niskiej gęstości energetycznej, które liczą poniżej 60 kcal/100 g, np. arbuz, ogórki, pomidory, zupy jarskie albo z małą ilością tłuszczu itd. - można je spożywać bez ograniczeń
- Produkty o niskiej gęstości energetycznej, zawierające od 61 do 150 kcal w 100 g, np. banany, ziemniaki, bataty, winogrona, rośliny strączkowe, drób, płatki śniadaniowe itd. – należy kontrolować oraz ograniczać ich ilość w jadłospisie w ciągu doby
- Produkty o wysokiej gęstości energetycznej, które charakteryzują się kalorycznością od 151 do 400 kcal w 100g, np. śmietana, suszone owoce, wieprzowina, półtłuste i tłuste sery itd. – należy kontrolować oraz ograniczać ich ilość w ciągu całego tygodnia
- Produkty o bardzo wysokiej gęstości energetycznej, powyżej 400 kcal/100g, np. słodycze, chipsy, krakersy, oleje – należy wyeliminować z jadłospisu.
Ostra papryczka przyspiesza przemianę materii. Dlaczego jeszcze warto sięgać po paprykę
Wady i zalety diety wolumetrycznej
Dieta wolumetryczna ma swoje dobre oraz złe strony. Do zalet tej diety zalicza się:
- Różnorodność - liczba produktów, które są zezwolone w tej diecie jest ogromna, dzięki czemu jadłospis osoby, stosującej ten sposób żywienia może być naprawdę urozmaicony, a poprzez ograniczenie cukru i soli można odkryć nowe smaki
- Wprowadzanie zdrowych nawyków żywieniowych – dzięki rezygnacji ze słodyczy i tłustych produktów oraz artykułów przetworzonych, które liczą dużo kalorii, organizm odzwyczaja się od nich. Ponadto dieta wolumetryczna poniekąd zmusza osoby, które ją stosują, do wprowadzenia dużej ilości owoców i warzyw, które są źródłem cennych składników odżywczych
- Możliwość utraty wagi w zdrowym tempie, bez efektu jojo – ze względu na to, że w diecie wolumetrycznej z reguły nie dochodzi do drastycznego obcięcia kalorii, proces utraty wagi przebiega powolnie, a przez to zdrowo i ryzyko szybkiego powrotu zbędnych kilogramów jest mniejsze, niż w rygorystycznych dietach
- Brak uczucia głodu – co jest szczególnie atrakcyjne dla osób, które stosowały inne diety, w których zmniejszenie ilości kalorii wynikało m.in. z redukcji objętości posiłków. Podstawową zasadą diety wolumetrycznej są duże posiłki, które dają poczucie sytości.
Z kolei negatywnymi aspektami tej diety są:
- Ograniczenie źródła wielu zdrowych tłuszczów, pochodzących np. z orzechów lub olei roślinnych, które – pomimo dużej kaloryczności – wpływają bardzo pozytywnie na organizm oraz regulują wiele procesów w nim zachodzących
- Duże objętości posiłków które, pomimo, że nie liczą dużej ilości kalorii, rozpychają żołądek i osoba, która stosowała dietę wolumetryczną, po jej zakończeniu może potrzebować większej ilości jedzenia do odczucia sytości
- Brak precyzji w ilości spożywanych grup produktów, przez co, poprzez jedzenie dużych posiłków nawet z produktów niskokalorycznych można dostarczać organizmowi nadmiar kalorii, a przez to przybierać na wadze.