Miechunka jadalna- właściwości, zastosowanie i uprawa rośliny

Miechunka jadalna (peruwiańska), nazywana również physalis, rodzynkiem brazylijskim oraz wiśnią peruwiańską, to egzotyczna roślina ozdobna, którą można wykorzystywać w kuchni. Ma ona wiele cennych składników i wartości odżywczych, które doceniali już wiele lat temu Inkowie. Ze względu na właściwości prozdrowotne była przez nich nazywana złotą jagodą.
Zobacz wideo

Miechunkę zalicza się do rodziny warzyw psiankowatych, do której należą również pomidory, papryka oraz bakłażany. Owoce miechunki są wielkości małych pomidorków koktajlowych, a ukryte są w mieszkach, które przypominają swoim wyglądem papierowe lampiony. Dojrzałe owoce są pomarańczowe, zielone lub żółte i są kwaśne, natomiast brązowe - przejrzałe i niesmaczne.

Miechunka - właściwości

Miechunka peruwiańska oprócz tego, że ładnie wygląda i stanowi idealną ozdobę ogrodu, jest prawdziwą skarbnicą cennych składników odżywczych. Najważniejsze witaminy oraz składniki mineralne, które występują w miechunce w dużych ilościach to:

Witamina A zawarta w owocach wspiera pracę układu odpornościowego, wpływa na zdrowie oczu i dobre widzenie oraz poprawia wygląd skóry. Z kolei witaminy z grupy B, które są zawarte w miechunce, zwiększają odporność organizmu na stres, a także wpływają na poprawę nastroju oraz sprawności intelektualnej.

Dzięki wysokiej zawartość witaminy C, miechunka jest doskonałym środkiem na przeziębienie. Wspomaga również układ krwionośny, zmniejsza ryzyko wystąpienia miażdżycy i nadciśnienia krwi oraz uszczelnia naczynia krwionośne. Dodatkowo, kwas askorbinowy neutralizuje działanie wolnych rodników, które są odpowiedzialne za szybsze starzenie się skóry. Witamina C zawarta w physalis działa także wzmacniająco na kości oraz stawy. Regularne spożywanie owoców peruwiańskiej wiśni wpływa nawet na obniżenie poziomu złego cholesterolu we krwi.

Dawniej owoce wiśni peruwiańskiej stosowane były jako środek przeciwzapalny, działający moczopędnie oraz przeciwreumatycznie. Ponadto, niektóre osoby uważają, że dzięki zawartości małych pestek, owoce miechunki działają oczyszczająco, przez co mogą być stosowane na łagodne problemy trawienne. Owoce są polecane również w przypadku nadmiernej nerwowości oraz schorzeń prostaty, a także przy infekcjach jamy ustnej oraz gardła.

Miechunka – zastosowanie

Dojrzałe owoce miechunki peruwiańskiej można jeść na surowo, a także w przetworzonej formie. Owoce ze względu na wyjątkowy smak mogą być wykorzystywane do wytwarzania smacznych przetworów, takich jak konfitury, dżemy, galaretki oraz zdrowotne nalewki. Można je dodawać do sałatek, ciast i deserów. Drobne owoce są używane także do dekoracji potraw i deserów.

Rodzynki brazylijskie idealnie nadają się do suszenia. Suszone owoce można dodawać do muesli, jogurtów i ciast albo jeść samodzielnie, jako zdrową alternatywę dla niezdrowych przekąsek. 100 gramów owoców dostarcza jedynie około 50 kcal, więc można je uznać za owoce niskokaloryczne.

Miechunka – jak smakuje?

Wiśnia peruwiańska ma wyjątkowy, słodko-kwaśny smak, z delikatną nutą goryczy. Niektóre osoby porównują smak miechunki do smaku kiwi, limonki, ananasa albo połączenia smaku pomarańczy oraz pomidora.

Miechunka – uprawa

Miejscem pochodzenia miechunki jest Ameryka Południowa, gdzie jest uprawiana przede wszystkim w Peru, Wenezueli, Ekwadorze oraz Kolumbii. Roślina może być uprawiana również w Polsce, jednak najczęściej występuje tutaj mniej smaczna i nie tak zdrowa odmiana miechunki, czyli miechunka rozdęta. W Polsce peruwiańska wiśnia jest często sadzona w ogrodach jako roślina ozdobna, ale rośnie również dziko. Łodygi miechunki mają około 1 – 2 metrów długości i są pokryte delikatnymi liśćmi o jajowatym kształcie. Kwiaty przypominają kwiaty wiśni i umieszczone są w małych kwiatowych kielichach.

Miechunka jest rośliną wieloletnią, ale nie jest odporna na mróz, w związku z czym w Polsce może być uprawiana jedynie jako roślina jednoroczna. Nie ma specyficznych wymagań dotyczących podłoża, rośnie dobrze zarówno na glebach żyznych, jak i ubogich w składniki odżywcze, a nawet na podłożach piaszczystych. Lubi wysoką wilgotność podłoża oraz dobrze nasłonecznione stanowiska. Najlepiej sadzić ją w marcu lub kwietniu w szklarniach, a w maju, po wiosennych przymrozkach, przenieść roślinę na otwarty teren w ogrodzie. Miechunkę trzeba regularnie podlewać, szczególnie w okresie owocowania.

Więcej o: