Pieczarka polna - jak rozpoznać i kiedy zbierać dzikie pieczarki?

Polska jest krajem, w którym popularność grzybów z roku na rok ciągle rośnie. Należymy także do ścisłej czołówki największych producentów pieczarek w Europie. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę, że źródłem pieczarek do sosu czy pizzy wcale nie musi być sklepowa półka. Pieczarka polna to grzyb, który występuje na terenie niemal całej Polski, a na jego zbiór wystarczy udać się na łąki i pola oddalone od większych skupisk miejskich. Jak rozpoznać pieczarkę polną?

Pieczarka polna - charakterystyka

Pieczarka polna, zwana również pieczarką łąkową, ogrodową lub prawdziwą, to grzyb jadalny z rodziny pieczarkowatych. Charakteryzuje się intensywnie grzybowym smakiem i aromatem, a przez wiele osób uważana jest za grzyb dorównujący smakiem najszlachetniejszym grzybom polskich lasów - prawdziwkom. Pieczarka łąkowa jest gatunkiem dosyć szeroko rozpowszechnionym na całym świecie, gdyż spotkać ją można w obu Amerykach, w Azji, Australii, Afryce, Europie oraz na wielu wyspach. Na zachodzie Europy, ze względu na obfite nawożenie łąk i pastwisk, pieczarka polna staje się rzadkością. W Polsce jednak gatunek ten jest wciąż pospolity, a jego zbiór wcale nie musi być trudny nawet dla mniej wprawnych grzybiarzy. Gdzie zatem można spotkać pieczarki łąkowe i jak odróżnić je od grzybów trujących?

Pieczarka polna - gdzie rośnie?

Owocniki pieczarki łąkowej wzrastają w ekstremalnie szybkim tempie. Po obfitych deszczach potrafią pojawiać się wśród traw nawet w ciągu jednego dnia. Najchętniej wybieranymi miejscami tych grzybów są przydrożne rowy, łąki, pastwiska, a także nienawożone pola, na których wypasane jest bydło. Pieczarki łąkowe bardzo chętnie wybierają miejsca trawiaste, nawożone nawozem końskim. Nie są spotykane w lasach. Ich zbiorem cieszyć się można od maja do października.

Zobacz także: Grzyby trujące - jakie grzyby najczęściej doprowadzają do zatruć i jak je odróżnić od tych jadalnych?

Pieczarka polna - jak rozpoznać?

Pomimo tego, że pieczarka łąkowa jest dosyć charakterystycznym grzybem, to notowane są przypadki, w których mniej doświadczeni grzybiarze mylą je z grzybami trującymi i niejadalnymi. Jeżeli chodzi o morfologię to:

1. Kapelusz

Średnica kapelusza w wypadku tych grzybów wynosi zazwyczaj 5 - 11 centymetrów. W pierwszej fazie życia grzyba ma on kolor biały, a z czasem staje się szaroochrowy. Kapelusz młodych pieczarek jest półkolisty i niemal całkowicie zamknięty. U okazów dojrzałych rozpostarty i w centralnej części wypukły. Na całej powierzchni kapelusza znajdują się drobne łuseczki o brązowym zabarwieniu. Skórka pokrywająca kapelusz daje się łatwo oderwać od miąższu.

2. Trzon

Długość trzonu pieczarek łąkowych mieści się zazwyczaj w przedziale 4 - 8 centymetrów. Jego grubość to z reguły 2 centymetry. Trzon jest jasny lub jasnobrązowy, na całej długości cylindryczny, pełny w środku. Charakterystycznym elementem trzonu jest pierścień mieszczący się w górnej jego części, który zanika w ostatnich fazach życia grzyba.

3. Blaszki

Spód kapelusza posiada blaszki o początkowo różowym zabarwieniu. Z wiekiem kolor zmienia się na ciemnobrązowy. U mocno dojrzałych okazów blaszki stają się sine i fioletowe.

4. Miąższ

Miąższ pieczarek łąkowych jest biały, a po przekrojeniu ma tendencję do lokalnego różowienia. Charakteryzuje się lekko grzybowym zapachem i przyjemnym smakiem.

Grzyby podobne do pieczarki polnej

Co roku dochodzi do wielu zatruć spowodowanych spożyciem grzybów podobnych do pieczarek. Do najczęściej mylonych grzybów zaliczyć można:

• Muchomor jadowity - grzyb ten łudząco przypomina pieczarkę polną w pierwszych fazach jej życia, kiedy owocnik jest jeszcze zamknięty. Blaszki pieczarek polnych dosyć szybko różowieją, w przeciwieństwie do blaszek muchomora jadowitego, które przez cały okres życia grzyba pozostają białe.
• Pieczarka miejska - jadalny gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych. Od pieczarki polnej odróżnia się podwójnym pierścieniem na trzonie.
• Pieczarka biaława - jadalny gatunek pieczarek rosnących podobnie jak pieczarki polne na pastwiskach oraz łąkach. Od pieczarki łąkowej odróżnia się migdałowym lub anyżowym zapachem, a także bladoszaroróżowymi blaszkami.

Zobacz także: Jakie są grzyby jadalne w Polsce - jak je odróżnić od trujących?

Pieczarka polna - wartości odżywcze

Pomimo tego, że pieczarki łąkowe nie dorównują smakiem pieczarkom dwuzarodnikowym, to charakteryzują się bardzo bogatym składem chemicznym obejmującym wiele mikro- i makroelementów. Występuje tu między innymi błonnik, białko oraz nienasycone kwasy tłuszczowe. Pieczarka polna to również znakomite źródło witamin, a także minerałów, takich jak potas, sód, magnez czy selen.

Pieczarka polna - zastosowanie

Pieczarki polne są świetnym składnikiem wielu zup czy dań mięsnych. Grzyby te można również piec, smażyć oraz dusić. Warto jednak pamiętać, że termin przydatności do ich spożycia jest dosyć krótki.