Jeżyny to cała rodzina roślin, do której należą między innymi maliny. Zwyczajowo jednak rozróżniamy owoce jeżyn i malin - te pierwsze są w powszechnej świadomości ciemnofioletowe i występujące głównie w lesie, zaś drugie - jasnoczerwone, uprawiane w ogródkach. Na potrzeby tego tekstu zrezygnujemy z naukowego, biologicznego podziału, w którym maliny do rodzaj jeżyn; potraktujemy jeżyny osobno.
Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Inne, mało popularne nazwy jeżyny to ożyna i ostrężyna. Oprócz o wiele ciemniejszej niż maliny barwy (ciemnofioletowej lub nawet czarnej), krzewy jeżyny wyróżniają się dłuższymi oraz bardziej kolczastymi pędami.
Owoce jeżyn mają sporo witaminy C. O jej prozdrowotnych właściwościach można by mówić naprawdę długo. Przede wszystkim poprawia odporność organizmu. Poprawia też wchłanianie żelaza, które znajduje się jeżynach. Oprócz tego jeżyny mają witaminy z grupy B (B6, tiaminę, ryboflawinę i kwas foliowy) oraz witaminy E, A i K.
Jeżyny zawierają dużo potasu, pierwiastka, który odgrywa ważna rolę w funkcjonowaniu układu nerwowego oraz pracy mięśni. Duży niedobór potasu wiąże się z poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Z kolei występujące w jeżynach minerały (wapń i magnez) oraz witamina K wspólnie dbają o gęstość kości.
Jeżyny zawierają dużo przeciwutleniaczy (antyoksydantów), czyli substancji, które niwelują nadmiar wolnych rodników, a więc spowalniają starzenie się organizmu i występowanie chorób (na przykład nowotworowych).
A co z kaloriami? Nie powinniśmy się nimi przejmować. 100 gramów jeżyn to tylko 43 kilokalorie. Co więcej, jeżyny mają dużo błonnika, co oznacza, że wpływają dobrze na trawienie i zapewniają uczucie sytości na dłuższy czas. Owoce jeżyn to także niski indeks glikemiczny - jedynie 25, nie powinni ich się zatem bać cukrzycy. Wręcz przeciwnie, bo te owoce pomagają w utrzymaniu równowagi węglowodanowej.