Audiometria tonalna (ang. Pure Tone Audiometry, PTA) to jedna z najczęściej stosowanych metod subiektywnego badania słuchu. Jej celem jest ocena progu słyszenia tonów o różnej częstotliwości, pozwalająca określić rodzaj oraz stopień upośledzenia słuchu. Bada również takie cechy słyszenia nadprogowego jak zmęczenie słuchowe czy zdolność rozróżniania przyrostów natężeń.
Audiometria tonalna umożliwia ustalenie wielkości niedosłuchu i określenie, czy jest to ubytek słuchu lekki, umiarkowany, znaczny czy głęboki. Pozwala również zlokalizować jego miejsce i ustalić, czy jest to niedosłuch przewodzeniowy, mieszany bądź odbiorczy (czy przyczyna niedosłuchu jest zlokalizowana w uchu środkowym, wewnętrznym czy dalszych odcinkach drogi słuchowej).
Audiometria tonalna - wskazania do badania
Audiometria tonalna najczęściej jest zalecana przy:
- podejrzeniu niedosłuchu przewodzeniowego i odbiorczego,
- urazach głowy,
- zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych,
- chorobach naczyń mózgowych,
- wykryciu guza mózgu.
Badanie wykonuje się na potrzeby lekarza laryngologa, lekarza medycyny pracy, a także jako badanie przesiewowe u osób chcących ocenić stan swojego narządu słuchu.
Audiometria tonalna – jak przebiega badanie?
Audiometria tonalna polega na pomiarze (przy przewodnictwie powietrznym lub kostnym) ubytku słuchu dla tonów sinusoidalnych o różnych częstotliwościach. Tym samym audiometria tonalna składa się z dwóch etapów. Pierwszy to wyznaczenie progu słuchowego dla przewodnictwa powietrznego (częstotliwości 125 Hz – 8000 Hz). Drugi to wyznaczenie progu słuchowego dla przewodnictwa kostnego (częstotliwości 250 Hz – 4000 Hz).
Próg słyszenia określany jest poprzez stopniowe wzmacnianie tonu (metoda wstępująca), lub przez jego osłabienie (metoda zstępująca).
Audiometria tonalna – jak wygląda badanie?
Badanie może wykonać laryngolog, audiolog, wykwalifikowana pielęgniarka lub protetyk słuchu. Osoba badana zajmuje miejsce w wyciszonej kabinie pomiarowej i zakłada słuchawki. Otrzymuje również tzw. przycisk odpowiedzi.
Do każdego ucha podawany jest ton pomiarowy o ściśle określonym natężeniu i częstotliwości. Dźwięk jest generowany z audiometru. Audiometr to przyrząd, który wytwarza dźwięki o różnym natężeniu i częstotliwości. Po przyłożeniu do kości czaszki przyrząd mierzy wrażliwość ucha na dźwięki, ustala tak zwany próg słyszalności dźwięków.
Podczas audiometrii tonalnej osoba badana musi sygnalizować, kiedy zaczyna słyszeć jakikolwiek dźwięk. Robi to przez naciśnięcie przycisku. Po każdej odpowiedzi oznaczającej słyszany dźwięk głośność jest zmniejszana. Dzięki temu zostaje oznaczony najcichszy sygnał słyszany przez badanego. Odpowiedzi mierzy się w poszczególnych częstotliwościach i natężeniach dźwięku. Badanie jest przeprowadzane oddzielnie dla każdego ucha. Cała procedura trwa 20-30 minut. Nie jest wymagane specjalne przygotowanie pacjenta do badania.
Audiometria tonalna – wynik badania
Wyniki badania są prezentowane w postaci krzywych - audiogramów, które przedstawiają próg słyszenia. Audiogramu obrazuje schorzenie narządu słuchu i wielkość upośledzenia słuchu, przez co daje nam odpowiedź, czy słuch znajduje się w granicach normy przyjętej przez Światową Organizację Zdrowia WHO (do 20 dB HL), czy też obecny jest jego ubytek. Audiogram stanowi podstawę diagnostyczną. W oparciu o dokument dobiera się aparat słuchowy.
Audiogram przedstawia dwie linie na siatce. Lewa strona wykresu odpowiada dźwiękom niskim, a prawa wysokim. Linie ciągłe na wykresie oznaczają przewodnictwo powietrzne, a przerywane kostne. Im bliżej siebie znajdują się linie, tym korzystniejszy wynik badania. Oznacza to bowiem, że słuch jest prawidłowy. Oznakami zaburzeń słyszenia i układu słuchu jest rozbieżność linii lub wskazywanie przez nie na bardzo wysoki próg słyszenia.
Audiometria tonalna - przeciwwskazania
Audiometria tonalna to jest to jedno z prostszych i najczęściej wykonywanych badań słuchu, które dostarcza cennych informacji na temat narządu słuchu. Niemniej istnieją pewne przeciwwskazaniami do badania audiometrycznego. Może to być klaustrofobia (problemem dla osoby nią dotkniętej może być fakt, że kabina audiometryczna jest ciasna i szczelnie zamykana) oraz brak współpracy chorego, ponieważ badanie polega na zgłaszaniu usłyszenia dźwięku. Badania nie udaje się przeprowadzić u małych dzieci.
Czy wiedzieliście, że ptaki słuchają uszami i głową
