-
babska hipokryzja, ciąg dalszy. Wytlumaczcie mi prosze jak to jest ? Na manifie nosza transparenty z napisem "stop sexizmowi" a w gazetkach same wywieszają sexistowskie obrazki ? Ciekawe ze wlasnie takie wybrano dla pseudo artykuliku. No ale wiadomo, baba to zwykla szowinistyczna istota. Pazerna na wszystko co ma wartosc. Z jednej strony pieje o prawa a z drugiej nosi haselka "faceci do garow". Wszystko to podparte pędem ku kasie i wladzy. Ma byc tak jak baba chce a samej stac ponad prawem. Oczywiscie co artykulik to "odpowiednie" zdjątko aby jasno sugerowalo zawartosc.
-
to wszystko jest jakieś pokręcone. Jak wpisałam swoje oczekiwania wobec mężczyzny, to na całej "sympatii" z 500 tys chłopa znalazło się dosłownie 7. deklarujących to, czego z kolei ja oczekiwałam - przystanie na bezdzietność, brak ślubu kościelnego i ogólnie tolerancyjny światopogląd. Nawet sami napisali, tak, jakby od dawna czekali na taki anons. Ale co ja poradzę na to, że przeraził mnie łysy umięśniony facet z nagim torsem i tatuażem w ciężarówce, albo nie zachwycił na oko 17 -latek? Niby taki wybór, ale jak szukać naprawdę nietypowej osoby - bo w Polsce "wszyscy chcą mieć dzieci" i "wszyscy pochodzą z katolickich rodzin" - to już jest problem. Dla mnie te dwa czynniki są nie do przeskoczenia, żadnego kompromisu tu być nie może. A więc wydaje się, przynajmniej w świetle portali randkowo-matrymonialnych, że jestem skazana na samotność.
A jednak... dwa tygodnie temu, nagle, ni stąd ni zowąd zakochałam się śmiertelnie i od pierwszego wejrzenia. W realu. Jeszcze go nie widziałam, tylko usłyszałam jego kroki na korytarzu i już wiedziałam- oj, będzie źle. Teoretycznie wszystko powinno mi w nim nie pasować... potem się okazało, że mamy i podobny światopogląd i zainteresowania i poczucie humoru. Ale to mało ważne naprzeciwko jakiejś nieprawdopodobnej chemii, której w życiu nie zaznałam. I tego nie da się niestety na profilu randkowym wyczuć, ani wykreować. Jeśli miło się rozmawiało, a nie ma chemii, to jest okropnie niezręcznie potem z tego wybrnąć.
W mojej historii happy-endu nie ma. Nie będziemy razem, on nawet nie ma stałego miejsca zamieszkania, jeździ po świecie, nie ma w jego życiu miejsca na stały związek. Ale nie żałuję, że go spotkałam -przynajmniej mi pokazał, że jeszcze jestem zdolna do prawdziwej namiętności. I nie zapomnę jego komplementów, przechowam na czarną godzinę, kiedy znów jakieś polskie palanty internetowe będą pisać, że kobieta po trzydziestce jest stara, brzydka i musi znać swoje miejsce. -
*"serwisy randkowe dają możliwość szybkiego nawiązania kontaktu ze znaczną ilością nieznanych osób"
To znaczy z jaką dokładnie >>ILOŚCIĄ<<? Z dwudziestoma tonami czy z trzystu cetnarami? A może z jednym kilometrem sześciennym nieznanych osób?
Dlaczego nie ze "znaczną LICZBĄ" (osoby wszak policzalne są!)? Czy ktoś w Polsce jeszcze odróżnia rzeczowniki policzalne od niepoliczalnych? -
Jest pewna zależność,w darmowych serwisach jest hołota ;0
Ale ogólnie w darmowych i niedarmowych przewaga ,to kobiety z dziećmi,rozwódki piszczące 30-stki i ryczące 40-stki .
Najfajniej byłoby gdyby,to były amatorki szybkiego sexu,ale tak nie jest (są to kobiety,które były amatorkami szybkiego sexu,ale teraz z braku laku(dupa pomarszczona) zalogowały sie na serwisach .. wszystkich możliwych i szukają jelenia :). -
znalazłam. On jest boski. Prawie ideał. Przystojny, mądry, czuły, opiekuńczy, inteligentny, dowcipny, zaradny, dojrzały, ogarnięty życiowo itp. Szaleje za mną. Serwis darmowy. Ja prawie czterdziestka. Normalna, przeciętna polska kobieta.. Aha. On NIE jest Polakiem. Serwis NIE polski. On NIE szukał matki, żony, kochanki, kucharki, 17-letniej modelki, praczki, sprzątaczki itp. tylko normalnej kobiety. Dziewczyny, nie traćcie nadziei.:-)
-
-
Prawdę powiedziawszy nie sądzę, żeby portale społecznościowe typu facebook były alternatywą dla portali randkowych. To jednak jest zupełnie coś innego, do czego innego służy. A czy rzeczywiście ludzie odchodzą od portali randkowych? Nie zauważyłam tego, moim zdaniem jest wręcz przeciwnie, coraz więcej ludzi z nich korzysta. I nie mówię tu tylko na podstawie moich własnych obserwacji, ale czytałem też kilka innych artykułów, w których opisywano szybko wzrost popularności portali randkowych i były podane statystyki, pokazujące, że coraz więcej ludzi z nich korzysta. A co do samej kwestii jakości portali randkowych i poszukiwania tam swojej połówki: każdy musi samemu podjąć decyzję czy chce tam szukać czy jednak woli w świecie realnym. Jednak nie do końca zgodzę się z tym, że zakładając konto na jakimś portalu musimy liczyć się z groźbą odrzucenia i to nas może zniechęcić.
Według mnie jest właśnie odwrotnie, boimy się odrzucenia w świecie realnym, boimi się otworzyć na nowe znajomości, odkryć się, bo boimi się odrzucenia. W internecie ten strach jest mniejszy, łatwiej nam zaakceptować odrzucenie przez kogoś, kogo tak naprawdę jeszcze nie poznaliśmy. Ja przynajmniej z takiego założenia wychodzę. A jeśli chodzi o kwestię wyszukiwania, to oczywiście opisy czy wypełnione ogólne ankiety dotyczące wyglądu, zainteresowań itp. nie wystarczą, żeby stwierdzić czy ktoś nam pasuje czy nie. Ale od tego są takie portale, żeby te znajomości zacząć. I dopiero podczas kolejnych rozmów sprawdzać czy dana osoba do nas pasuje. Inna sprawa, że są też testy osobowości, które nam pomagają ocenić zbieżność charakterów czy osobowości, jedne są gorsze, inne lepsze, ale zawsze jakaś pomoc to jest. Pamiętam, jak na mydwoje zakładałam konto i na początku musiałam wypełnić test. Mnóstwo pytań, sporo czasu zajęło mi jego wypełnienie, ale przynajmniej dzięki temu ten test miał jakąś wartość, im więcej punktów dopasowania, tym dany facet faktycznie był bardziej pasujący do mnie (przynajmniej teoretycznie). Ale powtórzę jeszcze raz: te wszystkie portale mają na celu rozpoczęcie znajomości, jej rozwijanie i tak musi odbywać się w świecie realnym, tylko tak można naprawdę poznać drugą osobę. Takie jest moje zdanie...
Aby ocenić zaloguj się lub zarejestrujX
kodob
Oceniono 47 razy 37
A ja znalazłem swoja żonę przez portal randkowy. Poszukiwania i spotykanie się z kolejnymi wybrankami uznaję za ciekawe doświadczenie, które skończyło się znalezieniem świetnie dopasowanej osoby. Facebook też daje nam zniekształcony obraz osoby.