Choroba Méniere'a (Choroba Meniere'a)

B³êdnik to niewielka czê¶æ ucha wewnêtrznego odpowiedzialna za zmys³ s³uchu oraz równowagê. Jedn± z rzadziej diagnozowanych zmian w jego obrêbie jest choroba Méniere'a. Schorzenie czasem prowadzi do ca³kowitej utraty s³uchu i choæ mo¿e rozwin±æ siê w ka¿dym wieku to najczê¶ciej rozpoznawane jest u osób miêdzy 40 a 60 rokiem ¿ycia.

Do³±cz do nas na Facebooku!

Ucho wewnêtrzne zbudowane jest z b³êdnika kostnego oraz znajduj±cego siê w jego wnêtrzu b³êdnika b³oniastego. Ten ostatni wype³nia tzw. endolimfa, nazywana tak¿e sródch³onk±. Ta przypominaj±ca galaretkê substancja nie tylko pokrywa b³oniast± czê¶æ b³êdnika, ale pobudza receptory, które przesy³aj± informacje do mózgu np. o zmianie pozycji. Jej nadmiar prowadzi do wzrostu ci¶nienia w uchu i sprawia, ¿e bod¼ce przestaj± byæ prawid³owo przesy³ane, a chorzy zaczynaj± siê skar¿yæ na zawroty g³owy oraz stopniow± utratê s³uchu.

Objawy

Charakterystyczne dla choroby Méniere'a dolegliwo¶ci zazwyczaj pojawiaj± siê nagle i niespodziewanie. Napadowi schorzenia towarzysz± przede wszystkim bóle oraz zawroty g³owy, nudno¶ci , wymioty, k³opoty z utrzymaniem równowagi (w niektórych przypadkach s± one tak trudne do opanowania, co niejednokrotnie prowadz± do upadku - tzw. atak kropki), szum, a tak¿e uczucie "pe³no¶ci" w uszach. Zmiany w uchu wewnêtrznym mog± prowadziæ do zaburzeñ s³uchu, zazwyczaj w pierwszej fazie choroby szybko ustêpuj± i dotycz± jedynie wysokich d¼wiêków.

Diagnoza

Przy rozpoznaniu niezbêdny jest wywiad z pacjentem, na którego podstawie sprawdza siê:

- czêstotliwo¶æ wystêpowania epizodów (minimum dwa, nie trwaj±ce krócej ni¿ 20 minut)

- szum w uszach

- wra¿enie pe³no¶ci w uszach

- tymczasowa utrata s³uchu

Aby uzyskaæ jednoznaczn± diagnozê i wykluczyæ inne schorzenia wykonuje siê rezonans magnetyczny lub tomografiê komputerow± mózgu. Dodatkowo zleca siê badane potencja³ów s³uchowych wywo³anych z pnia mózgu . Test wykorzystuje bioelektryczne w³a¶ciwo¶ci kory mózgowej, która pod wp³ywem dzia³aj±cego z zewn±trz bod¼ca pobudza receptory odpowiedzialne za zmys³ s³uchu. Na jego podstawie ocenia siê skalê zmian i wad narz±du s³uchu.

Leczenie

W pierwszej fazie leczenia zazwyczaj stosuje siê farmakologiê (leki przeciwhistaminowe, uspokajaj±ce), oraz zaleca siê odpowiedni± diet± tj. ograniczenie ilo¶ci spo¿ywanego alkoholu, soli,

kofeiny, a tak¿e rzucenie palenia . W przypadku gdy nie przynosi to efektów wykonuje siê zabieg operacyjny. Polega on na przeciêciu nerwu przedsionkowego lub wykonuje siê labiryntektomiê, czyli wyciêcie ca³ego b±d¼ fragmentu ucha ¶rodkowego - ¶limaka oraz kana³ów pó³kolistych.

Chcesz siê dowiedzieæ wiêcej, co¶ Ciê niepokoi, zapytaj lekarza

Czytaj tak¿e:

Antromastoidektomia

Przewlek³e zapalenie ucha ¶rodkowego

Hiposmia

Ostre zapalenie ucha ¶rodkowego

Badanie otoskopowe